Hoe doen we het toch allemaal? Vraag ik mij soms hardop af. En vooral, hoe kan ik
opeens 33 zijn? Vorige week was ik 22. Ik sta vol in het leven met mijn drie jonge
kinderen en de mantelzorg voor mijn jong demente moeder, geniet van mijn groei
en mijn ontwikkeling naar zelfstandige en zelfverzekerder vrouw. De obstakels die ik
overwin en hoe ik mijn passie mag delen met de mensen om mij heen. Ik wil de
vrouw die ik ben geworden vastleggen om haar te eren. Om op haar terug te kunnen
kijken wanneer ik ouder ben, ik wil haar laten zien hoe mooi we zijn en hoeveel we
waarde we aan anderen bieden. Ik wil op haar terugkijken met mijn kinderen later
en verhalen vertellen. Ik wil met ze turen naar mijn kleine rimpeltjes en mijn
eigenwijze lach. Ik wil dat ze verhalen vertellen die ze in mijn ogen vinden. Ik wil
de mysterie van het leven even stilzetten voor één moment.
“What i like about photographs is that they capture a moment that’s gone forever, impossible to reproduce.”
― Karl Lagerfeld
Karl wist het, jij weet het.
Een goede foto geeft zoveel meer waarde dan de 14.432 snaps die ik nu op mijn
filmrol in de iphone heb staan. Snap je het niet, dan is deze pagina nog niet
voor jou. Ben je het met mij eens scroll dan verder naar beneden.